Ik word heel moe van het leven in Nederland. De overheid is de nummer één vijand van het volk geworden. Zoiets verwacht je van Communisten, maar niet van een overheid onder leiding van een zogenaamde liberaal.
Wat is hier aan de hand?
Ik ben er nog niet uit, ik onderzoek het nog. Tot nu toe vermoed ik steeds sterker dat het te maken heeft met een ongerijmdheid in het onderwijs. Gegeven de overduidelijke onzin die onder het mom van wetenschap wordt verkocht aan het volk, kan het niet anders dan dat er iets fundamenteel mis is met het onderwijs.
Er leeft, wat mij betreft, duidelijk een geloof in sprookjes.
Als individu kan je daar op twee manieren mee omgaan: je negeert de overheid door het te beschouwen als een natuurfenomeen zoals het weer; of je trekt je helemaal terug uit de maatschappij (voor zover dat kan).
Ik heb besloten dat laatste te doen. Ik heb deelname aan bijna alle maatschappelijke activiteiten gestopt en deelname aan sociale media gestopt. Alleen daar waar je er functioneel niet omheen kunt niet. Ik heb nog een Instagramaccount om wat dierbaren te volgen. En nog een twitteraccount omdat dat vaak de enige manier is om organisaties te bereiken.
Ik werk er aan om nog verder los te komen van de systemen. Dat is een strijd. Maar gelukkig een waar ik niet alleen in ben. Er is een hele wereld van activiteiten buiten het zicht van de media en overheden die de macht weer bij het volk willen brengen. Dat geeft nog een sprankje hoop.
Reacties
Een reactie posten